गीत संगीत हाम्रो सम्भ्यताको परिचय हो | झन् नेपाली लोक दोहोरि गीतले हाम्रो सिंगो राष्ट्रको मौलिकता झल्काउछ | देशको रितिथिति, चालचलन, सामजिक रहनसहन प्रस्फुटन गर्ने हाम्रो गीत संगीत हाम्रो पहिचान | नेपाल भिभिन्न जातजाति अनि भाषाभाषी मिलेर सदियौ देखि बसोबास गर्दै आइरहेको एउटा शान्त मुलुक | जसको आफ्नै भौगोलिक विशेषता छन् | हरेक धर्मालम्बी हरुको आफ्नै छुट्टा छुट्टै भाषा अनि मौलिकता | येहाको झ्याउरे, मारुनी, लगायतका परम्परागत शैलीमा गुनगुनाउने गीत संगीत आहा! संसार भुलेर सुनिरहू जस्तो |
तर, अहिले समयले कोल्टे फेरेको छ | हामी झ्याउरे सुन्नमा होइन, डिजे तिर बढी आकर्षित भयका छौ | आफ्नो कला र संस्कृतिलाई पछाडी छाड्दै, पश्चिमेली संस्कृति तर्फा उत्प्रेरित हुदै छौ हामी | राम्रो कुराको सिको गर्नु पक्कै राम्रो हो | तर नयाकुरा सिके पश्च्यात आफुसंग भयका कुराहरुको अबलम्बन नगर्नु उचित भने होइन | हाम्रो राष्ट्रिय चाड दशैँ, तिहार, अनि अन्य पर्ब जसमा हामी पर्ब बमोजिमक फरक शैलीका गीत संगीत गुनगुनाउछौ जुन आज ”डेसपासितो” जस्ता अन्य मुलुकका संगीतले कब्जा गर्दै छ | हाम्रो दिदि बहिनि सोयम आज रातो सारी, हातभरी चुरा, सिन्दुर, पोते लगाएर होइन बुट्टा भयको कट्टु लगाएर नाच्छन तीज जस्तो ठुलो पर्बमा | मन लागेको कुरा गर्न पाइन्छ | तर समाज अनि देशको संस्कृतिमा लात हानेर होइन त्यसलाई आत्मसाथ गरेर |
एउटा जीम्बेवार नागरिक बन्ने कोसिस हरेकले आफ्नो आफ्नो ठाउँ बाट गर्नु पर्छ | तीजको बेलामा हाम्रो लोक संगीत प्रस्फुटन गर्नु हाम्रो दयित्त्वो हो | भर्खरै बिनोद ढकाल र कमला बजगाईंको “लुतो हो कि पिलो” भन्ने गीत हामी सबैलाई अबगत भयको कुरा हो | हामी यति धेरै ब्यबसायिक भएउ कि अब हाम्रो लागि गीत संगीत भनेको आयआर्जनको बाटो मात्र हुन थालेको छ | खै कहाँ गय ति मन छुने मिठा गीतहरु ? कहाँ गय ति सासु बुहारीका मार्मिक तीज गीत ?
यति धेरै ब्यबसायिकता अलि सुहायनकि ? अगाडी बढ्नु पर्छ | रामो कुरा अरुबाट पनि आत्मसाथ गर्न मिल्छ | तर, आफ्नो सभ्यताको जरा उखल्ने त्यस्तो देखासिखी नगरेकै राम्रो |
